Пред и за време на пандемијата, децата со атипичен развој поминуваат низ образовен процес кој треба да им понуди еднакви можности за едукација и развој. Сепак, искуствата покажуваат дека има слабо платени образовни асистенти, кои се и лични асистенти, наставници и педагози, без доволен број материјали. Истовремено, наставниците се необучени и не знаат што да прават со атипичните деца. Родителите, пак, се наоѓаат во маѓепсан круг како детето да биде прифатено во училиште и како да ги развива своите способности, наместо општеството да ја гледа само попреченоста.
Елеонора Наумоска, дефектолог (специјален едукатор) и образовен асистент, во емисијата „НаЧас“ зборува дека моментално многу е тешко за асистентите и за децата со атипичен развој.
„Наставниците немаат ИОП (индивидуално образовни планови), немаат да ни понудат материјали, Министерство за образование и наука (МОН) крена раце од нас, иако доста пати ги викавме да се видиме – кој е нашиот статус и на децата во школите. Ако има карантин, нас нема да ни следуваат никакви средства. Тргнати сме од цел систем. Пред 5 години самата држава кажа дека ќе има вработувања, но, еве, пет години нема вработување. Моментално земаме многу мала сума на пари, околу 7.400 денари. Тие пари пак доцнат за стартот на школската година. А, од тие пари трошиме на материјали“, реагира Наумоска.
